GEZIEN. Winteravond met kraai
Een zwarte vogel op een tak van een vale berk
roerloos wiegend in wind die snijdend koud
ijle lucht uit het oosten waait hij wacht denk ik
de kraai op westenwind met avonden vol rood
in de tuin die zich van louter zwart en grijs
verstild gelijk de dood verveelt beneden
ritselt een bevroren blad als een dolende rat
kriskras over het pad van beton
naar het verloren land van nergens
roerloos wiegend in wind die snijdend koud
ijle lucht uit het oosten waait hij wacht denk ik
de kraai op westenwind met avonden vol rood
in de tuin die zich van louter zwart en grijs
verstild gelijk de dood verveelt beneden
ritselt een bevroren blad als een dolende rat
kriskras over het pad van beton
naar het verloren land van nergens
Reacties
Een reactie posten