GEZIEN. Honderden legioenen helmbossen belegeren onze dorpen...

Zie, daar staan ze, hele scharen, 

rank en stram als stokken

met honderden, met duizenden, in rangen

van einder tot einder rij naast rij naast rij, 

de wuivende helmbossen hoog

in de wind en de kolven weer vol

Legioenen zijn het, ze kleuren de 

velden van de akkerrand vaalgroen

en houden er stommelings dag na 

nacht na dag in het gelid 
in dichte drommen
de wacht 

De belegerde dorpen keren zich

naar binnen en zwijgen, ze 

slijpen voor valavond de messen

waarmee ze in de ochtendnevel van 

een vroege oktober regiment

na regiment vellen en ver-

hakselen tot voer voor vee dat 

finaal 
kansloos
 wacht op de slachtvloer

in de bloedhallen van de vrije markt.