ERVAREN. De kracht van een vakfotograaf schuilt niet alleen in het vakmanschap....

Foto Sabine Deknudt

"Hoelang is het geleden, denk je?" vroeg de fotografe me.
"Ik vermoed een jaar of twee", aarzelde ik.
"Het is ruim vier jaar geleden. Zo snel gaat het," zei ze, terwijl ze de fotoreeks op haar pc aan het zoeken was. Van november 2012 was het geleden. Het bezoek van Karl Ove Knausgard aan het boekenhuis Theoria in Kortrijk, toen nog in de Onze Lieve Vrouwestraat.

IN DE ETALAGE

Bijna zolang was het ook geleden dat de Kortrijkse fotografe in de etalage van Theoria haar foto's van de ontmoeting met Karl Ove Knausgard - geïnterviewd door Roderik Six - had laten zien. Met de vermelding dat de hele reeks bij haar in haar galerie te zien waren.
Bij de signeersessie had ik toendertijd gemerkt dat zij foto's nam terwijl de Noorse auteur mijn Knausgards signeerde en kort met mij sprak.

IJDELHEID

Foto's Sabine Deknudt in Boekenhuis Theoria 

Maar vreemd genoeg, ik had haar daarover niet durven aanspreken. Iets weerhield mij. Omdat ik de vrouw niet kende? Omdat ik het verschrikkelijk ijdel van me vond om haar naar foto's te vragen waar ik met de auteur te zien was? Omdat ik niet wou doorgaan voor een 'auteursgroupie'?  Maar waarom zocht ik nu wél contact met haar en vroeg ik wél naar die foto's, zoveel jaar na het gebeuren?

Foto van portret door Sabine Deknudt

BOEKENHUIS

Het had ongetwijfeld te maken met de auteurfoto's die ik in het nieuwe boekenhuis Theoria in het historische pand op het Casinoplein in Kortrijk. Stijlvolle portretten zijn het. Van de auteurs in het boekenhuis. Foto's met karakter, waar je minutenlang kan naar kijken in een poging om wat je weet uit de boeken van de auteur op een of andere manier terug te vinden in het portret.

VORSENDE BLIKKEN

Als je in een van de gangen van het boekenhuis voorbij zo'n ingelijst portret passert, moet ik de neiging onderdrukken om niet telkens te groeten of om die auteursblikken - de ene zelfzeker, de andere ijdel, soms vorsend, soms recht-in-de-ogen kijkend of  nog een andere, niet moeiteloos zijn tegenzin onderdrukkend...

Verzameling auteursportretten door Sabine Deknudt

"Ik heb me al afgevraagd of ik dat nog moet doen", zei de fotografe me.

PAPIEREN FOTO'S

"Zeker," zei ik, deels - ik beken - omdat ik nog meer foto's wil van ontmoetingen met auteurs - maar zeker ook omdat zij met vakmanschap en helemaal niet vrijblijvend die auteurs weet te vatten. En omdat bij elke foto ongetwijfeld een verhaal hoort. Verhalen waar anderen graag naar luisteren, daar was ik van overtuigd. Door al dat digitaal fotogedoe en het delen ervan op sociale media zijn we haast vergeten hoe grasduinen in albums of dozen vol papieren foto's een heel gezelschap een avond lang aan tafel houdt waar de ene vertelling over de andere herinnering buitelt.
Misschien moeten we van tijd tot tijd onze snapshot-cultuur weer eens vervangen door de pure fotografie van vakmannen en -vrouwen om momenten - dé momenten uit een leven - hun tijdeloosheid te gunnen.

Wie twijfelt, moet zeker eens binnenlopen. Eerst in het boekenhuis Theoria en vervolgens, iets verderop richting centrum stad, in de fotozaak van Sabine Deknudt. We durven wedden dat je er meteen zin krijgt om er een gezins- of familieportret te bestellen.

Wie het werk van de Kortrijkse fotografe wil bewonderen kan terecht in de Jan Palfijnstraat in Kortrijk of op http://www.sabinedeknudt.be/