Posts

Posts uit maart, 2015 tonen

GEHOORD. Merkel en Hollande diep onder de indruk van... revue-gehalte premier Michel

Afbeelding
"Wie was dat 'keffertje' daarnet?" "Charles Belge?" "Ah, Charles, sagst du.  Ik noem hem altijd Michel. Ik vergeet zijn familienaam altijd...  Zijn vader, die noemde zich toch ook Michel. Enfin, waarover maakte hij zich zo druk? Toch niet over ons?" "Toch wel. Leuk nummertje. Dat kan niet eens orde op zaken houden in eigen huis, heb ik me laten vertellen. Hij hangt aan de touwtjes, zeggen ze. Van een burgemeester. Die van Antwerpen... " "En die maakt zich nu boos over ons?" "Die burgemeester van Antwerpen?" "Nee, Michel le Belge!" "Frau Merkel, dat was voor de grap. Die Belgen... geef ze een zaal en ze spelen een revue..." "Revue Ravage" "Non, non, Revue Ravage, ça, c'est le grand spectacle. Tom Lanoye, tu sais..." ...

VOORUITGEBLIKT. We kijken nu al uit naar ons ouderlingenwoonbakkenpark!

Afbeelding
Het heeft minder lang geduurd dan we dachten en het zal sneller realiteit zijn dan we vrezen: de ouderlingencontainer in de tuin. Over de voordelen ervan is ruim nagedacht. Over de nadelen wordt gezwegen. Zo gaat het doorgaans met ideeën waarover iedereen, na verloop van 'vervlogen tijden'  het eens is dat ze verwerpelijk zijn. Handig modulair Ouderen sorteren in tuincontainers. Dat we daar niet eerder hebben aan gedacht. Zo'n container is onvermijdelijk in diverse kleuren en maten te huur. De inrichting ervan zal ongetwijfeld modulair zijn en budgetvriendelijk. Zo makkelijk als hij te plaatsen is, is hij wegneembaar. Hoogstens zal het gras opnieuw moeten worden ingezaaid, tenzij je met wat is uitgespaard door een opname in het woonzorgcentrum te mijden, graszoden koopt die je maar hoeft uit te rollen op het door de container keurig effen gemaakte stuk tuingrond. Woonbakkenpark Toch zullen wij ons met hand en tand verzetten zodra onze kinderen ons prober

HERINNERD. Ze had alles om er niet naar toe te gaan en toch, ze was onweerstaanbaar, onze lokale bib

Afbeelding
Ze had een onmogelijke naam. Zeker voor een kind van acht. De vrije openbare Sint-Franciscus Xaverius bibliotheek van Sint-Eloois-Winkel. Dat kregen we niet gespeld, als pas ingewijde in de schrijfkunde. Wie was die Xaverius overigens? We hadden ooit wel verhalen gehoord over Franciscus, op wiens schouders de duiven  kwamen koeren, maar dat was blijkbaar een andere. Ze was evenmin vlot toegankelijk. De klink van de buitendeur zat - voor een knaap van acht - bijna te hoog én ze draaide met hoorbare tegenzin open. In de zomer viel dat nog mee, in de winter vereiste die buitendeur heel wat mankracht. Het was duwen en sleuren om binnen én buiten te raken. Want je had maar één hand vrij, de andere droeg een pakje boeken. Zuinig licht Ze was niet zo helder binnen. Het zuinige licht viel tussen de boekenrekken, niet erop en boven het tafelblad van de bibliothecaris. Dat was - in de meeste gevallen - de onderwijzer van het tweede leerjaar. Een rijzige man, met sproeten in het gezicht en vo

VASTGESTELD. Een weliswaar nog ingehouden maar niettemin onmiskenbare uitbundigheid....

Afbeelding
Ze barsten nog niet de knoppen, maar ze zijn er al. En hier en daar toch ook al een fragiele bloeier tussen al wat minder zuinig geboei. Een ingehouden uitbundigheid, laat het ons zo stellen, in de tuin. De helleborussen en de boscyclaampjes geven zich al voluit, de krokusskelken gapen wagenwijd naar het licht en de warmte van de voorjaarszon. Groenvinken Minder ingehouden waren de groenvinken vanmorgen. In vraag en antwoord, de ene groenvink aan de westkant, de andere aan de oostkant van de tuin. En ergens laagbijdegronds waagde de winterkoning zich aan hemels gezang. Niemand die er vandaag hoeft aan te twijfelen: ze heeft ons al een mooi voorschot gegeven op wat nog moet komen..., de lente

VASTGESTELD. En ineens ligt 'Vrijheid' bij de 'Verloren Voorwerpen die Niemand Mist'...

Afbeelding
Het Journaal vanavond. 1. We 'moeten' beschikbaar blijven voor de arbeidsmarkt tot 65. 2. Pleidooi voor 'verbod' op gebruik van zonnebanken. 3. Pleidooi voor 'verbod' op gebruik van toegevoegde suikers. Vanochtend op radio ook al een pleidooi voor een 'ethisch debat' over fotografie. En eerder ook al voorstellen van maatregelen om studiekeuze aan banden te leggen... Aan banden leggen Elke werk-, zon- en feestdag is er wel ergens een instantie - niet zelden een overheidsinstantie - die pleit om nog maar eens iets of groepen mensen aan banden te leggen. Soms komt er wat gelegenheidsverzet, van belangengroepen of -groepjes, maar zelden overstemt het verzet de nieuwe verbodsbepalingen die op ons af komen. Natuurlijk, het is allemaal goed bedoeld. Het is voor het welzijn van iedereen en voor het nut van allen. Zeggen ze. Als onze ouders dàt refrein - 'het is voor jullie welzijn' -  begonnen te zingen, werden we pas echt rebelse pubers, her

GELEZEN. Dertig dagen van Annelies Verbeke: meesterlijk, overrompelend. Over goedheid en zijn weerhaken...

Afbeelding
We hebben er de koers aan ons voorbij laten rijden, het kwam niet eens in ons op om het leven in de tuin op de voet te volgen, we vergaten zelfs naar het nieuws te luisteren en we haastten ons vanmorgen met een voor een zondag vreemde ijver doorheen de klussen en karweien, we schonken allicht de katten niet de aandacht die ze verdienden, we dronken de koffie koud die we met veel zin naar een warm bakje troost hadden klaargezet, we zijn zelfs ei zo na gestopt met roken... Waaraan we dat allemaal te danken hadden? Aan ' Dertig dagen ' van Annelies Verbeke. Een boek over 'een mens van goede wil' , over een man die gelukkig is omdat hij goed wil zijn, voor zichzelf en voor de mensen om hem, over een zwarte man die als geen ander het landschap van de Westhoek leest en vat. Dertig dagen is een boek dat leest als een festivalfilm, een verhaal over mensen met verhalen, over een streek met verhalen. Maar - en daarvoor is het zo goed dat het eerst een boek is - en pas later m