GEKNIPT. Geknipt, gesprokkeld en gehakseld: het boekenjaar 2014
* In Standaard Weekblad uitgebreid interview met Stefan Hertmans door Guinevere Claeys. "62 en succesauteur". Zijn boek Oorlog en Terpentijn is internationaal aan een 'opmars' bezig. Het wordt straks alom vertaald, ook in het Duits.
"Het is een soort verdriet van België. Zeker. Het verhaal van mijn grootvader is het verhaal van al die andere zwijgende grootvaders, die zonder spychologische bijstand de gruwel van de loopgravenjaren op hun eentje hebben moeten wegslikken..."
Zaterdag 22 februari.jpg)
* In zijn woonplaats Fort Worth in de Verenigde Staten is de Nederlandse dichter en wetenschapper Leo Vroman overleden. Hij was 98 jaar.
"Leo Vroman was de meest nieuwsgierige en speelse dichter die ik kende, tot op het allerlaatst lief, levendig en verrassend," zegt Mirjam van Hengel, redacteur bij Querido die een boek schreef over Vroman.
Naast poëzie schreef Leo Vroman ook onder meer proza en toneelstukken. Daarbij publiceerde hij in het tijdschrift 'Tirade' in 2010 een 'In memoriam' voor zichzelf: 'Zullen we hem missen? Niet makkelijk: zijn boeken loeren nog overal, en zijn Effect is blijvend.'
De Nederlands-Amerikaanse dichter is tot het laatste moment blijven schrijven. Zijn laatste bundel met poëzie 'Die vleugels' verscheen in november 2013. Bovendien ligt er nog een bundel van hem klaar.
Hoewel Leo Vroman voornamelijk bekend is als dichter en schrijver, was hij ook bioloog. De wetenschap kwam dan ook geregeld terug in zijn poezië.
Zaterdag 17 januari
* Uitgebreid interview Philippe Claudel in De Morgen. "Een wandeling door zijn boeken en films", schrijft interviewer Rik Van Puymbroeck, die Claudel ontmoet in Nancy en in zijn geboortedorp. In het interview wordt ook - maar niet nader bepaald wanneer - de vertaling aangekondigd van Claudels tweede boek 'Le Café de l'Excelsior'.
"In België voel ik me thuis. Jullie hebben een soort zelfironie
die veel Fransen missen. Zelfs toen jullie een jaar zonder regering zaten, konden jullie daarmee lachen."
"Eigenlijk is er niet veel veranderd sinds de tijd dat ik er (in Dombasie-sur-Meurthe) jong was. Wat misschien vooral anders is, is het wegvallen van de kerk en het geloof als regelaar van het weekritme en het leven. De zondagsmis was ook de kans om mensen van alle slag samen te zien: dokters, arbeiders, ingenieurs. Dat bestaat niet meer. Ik zeg niet dat het veel invloed had, maar op zijn minst gaf het iedereen aan: er bestaan ook andere mensen dan ik."
* Margot Dijkgraaf in NRC Handelsblad Boeken over de veramerikanisering van de Franse roman, o.a. naar aanleiding van Joël Dickers De waarheid over de zaak Harry Quebert.
* Over dat Franse boek schrijft Marijke Arijs in SdL dat het om een meedogenloze zedenschets gaat van de Amerikaanse samenleving, een pageturner en een boek over een boek over een boek... Marijke Arijs is milder dan anderen over dat boek Maar... schrijft ze... boeken zijn in de eerste plaats bedoeld om mensen te vermaken, vindt Joël Dicker, die een onvervalste, op Amerikaanse leest geschoeide pageturner wilden schrijven. Gemeten naar zijn eigen maatstaven is De waarheid over de zaak Harry Quebert een dijk van een roman.
* Citaat van Hanif Kureishi in SdL : "Elke schrijver is, als hij een authentiek kunstenaar is, diabolisch - in de zin dat hij dingen zegt die men niet verondersteld wordt te zeggen."
* Reportage is SdL: Met Patrick Lateur naar Troje, n.a.v. de bekroonde Ilias-vertaling.
* Maartje Wortel, IJstijd. Recensie in NRC Handelsblad Boeken. "In haar tweede roman weet Maartje Wortel de ledigheid van haar hoofdpersonage fraai neer te zetten. Ze toont dat ze een verhaal kan vertellen, maar waarom ze het wil vertellen blijft onduidelijk", zegt Arjen Fortuin.
Woensdag 15 januari
* Joël Dicker, De waarheid over de zaak Harry Quebert.
Recensie van Roderik Six in Focus Knack. "Elk hoofdstuk bevat zoveel onthullingen en uitroeptekens dat al het razendsnelle bochtenwerk de lezer doet duizelen. En de emoties laaien hoog op. (...)Dickers roman kent zoveel pathos dat de Griekse tragedies erbij verbleken. Spannend schrijven kan hij zeker, maar literair valt het magertjes uit.
Dinsdag 14 januari
"Ik heb de monsters zo beschreven dat ze heel dicht bij ons zitten", zegt Kristien Hemmerechts in het boek. 's Avonds in Reyers laat wordt Kristien Hemmerechts geconfronteerd met Paul Marchal, de vader van Dutroux'slachtoffer An. Hij haalt zwaar uit naar Hemmerechts, vindt het boek overbodig en kwetsend, want verkeerd.
Zaterdag 11 januari 2014
* Maartje Wortel, IJstijd. Interview in DM M. 'Levend zoekmodel'.
"Ik weet niet wie ik ben. Ik doe de dingen wel omdat ik voel dat ik ze moet doen, maar of ik ze ook echt
wil?" vraagt zij zich af.
"Over mijn werk ben ik niet onzeker. Ik vind mezelf niet per se een heel goede schrijver, maar ik heb wel vertrouwen in wat ik doe.
Ik maak iets wat ik wil maken en daar wil ik graag met mensen over praten. Als het boek niet lezen, even goed. Als ze het wel lezen, en ze vinden het slecht, vind ik het leuk om het daar met hen over te hebben. Via mijn boeken zoek ik contact met anderen..."
Vrijdag 10 januari 2014
* Haruki Murakami, interview n.a.v. De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren."Ik ben geen geestige of overdreven intelligente man. Dus ik verwach niet dat ik heel scherp uit de hoek ga komen. Als je jezelf goed kent, kun je jezelf moeilijk teleurstellen", zegt Haruki Murakami in een interview met Auke Hulst in SdL onder de titel " Wij kiezen de storm niet, de storm kiest ons."
Hetzelfde interview is terug te vinden in de Murakami-special in de boekenbijlage van NRC Handelsblad.
* Paul Claes, Plastic Love. "Paul Claes gaat de erotische toer op in een roman die zich niet laat bekritiseren, zegt Mark Cloostermans in SdL.Zelfs als pastiche vindt Cloostermans het boek niet geslaagd. En gelijk heeft hij, vinden ook wij.
* Arthur Japin in de reeks Beroepsgeheim van SdL. Dat beroepsgeheim blijkt vooral ballet te zijn. Niets anders, behalve seks, schakelt zo direct mijn ratio uit als ballet, zegt hij.
* George Saunders, Tien december. Recensie. 4 sterren. "Zelfmoord, ziekte, verkrachting: het Amerika van George Saunders is een donkere plek. En toch valt er te lachen met Tien december, is er ontroering, schrijft Kathy Mathys in SdL. Saunders zit zijn personages niet zozeer op de huid, hij kruipt in hun hoofd en laat ons meekijken naar de bedrading, zegt zij.
Woensdag 8 januari 2014
* Voorpublicatie in De Morgen Boeken van 1ste hoofdstuk Haruki Murakami's De kleurloze Tsukuru en zijn pelgrimsjaren'.
Saskia De Coster over de nieuwe Murakami:
"De kleurloze Tsukuru..." is Murikami op zijn zuiverst. Een roman als een gletsjer die smelt tot je je laat meedrijven op de hartenpijn van het postadolescent zijn."
* Maartje Wortel, IJstijd. Het boek krijgt 5sterren in DM Boeken. Murikami is niet ver af, schrijft Fleur Speet.
"In de meesterlijke roman voert Maartje Wortel de welgestelde lanterfanter James Dillard op die druk bezig is zijn leven te grabbel te gooien. Woorden die wegketsen in het ijle, vleugjes surrealisme, zwalkende personagen..."
 |
| Joël Dicker |
* Joël Dicker, De waarheid over de zaak Harry Quebert. Het boek verdeelt Frankrijk. Het is er een groot succes, maar tegelijk wordt het neergesabeld. "Het enige literaire aan het boek is het feit dat de hoofdrolspelers schrijvers zijn", stipt Dirk Leyman Le Monde aan. Philip Roth is niet veraf, maar... bij momenten is de Roth-epigoon nogal potsierlijk, luidt het.
We zijn het boek momenteel aan het lezen en... voorlopig zijn we er helemaal in de ban van!
* Knack. Een namiddag bij Aster Berkhof, 93 en in vorm. Interview Stijn Tormans.Uitgebreid interview. "Mensen vermaken met een verhaal, dat is wat ik het liefste doe. Ik heb met mijn boeken nooit de wereld willen veranderen. Nooit was ik een opstandeling of een man die de revolutie predikte. Ik aanvaard gezag, zolang het maar rechtvaardig is. Noem me een gezagsgetrouwe enkeling," Aster Berkhof.
"Op mijn leeftijd denk je niet meer aan de dood".
* Knack. Een namiddag bij Aster Berkhof, 93 en in vorm. Interview Stijn Tormans.Uitgebreid interview. "Mensen vermaken met een verhaal, dat is wat ik het liefste doe. Ik heb met mijn boeken nooit de wereld willen veranderen. Nooit was ik een opstandeling of een man die de revolutie predikte. Ik aanvaard gezag, zolang het maar rechtvaardig is. Noem me een gezagsgetrouwe enkeling," Aster Berkhof.
"Op mijn leeftijd denk je niet meer aan de dood".
* Wim Opbrouck, interview in Humo n.a.v. 'In Vlaamse Velden', tv-reeks.
"En als politici maar lang genoeg rondstrooien dat veel kunst het pleziertje van elitaire clubjes is, anderhalve man en een paardenkop, dan duurt het niet lang of een brede laag van de bevolking neemt die onzin over. Als een kwaadaardige larf die zich vliegensvlug in het hoofd van de mensen nestelt..."
Zaterdag 4 januari 2014
* De Volkskrant Boeken is nagenoeg volledig gewijd aan de Groote Oorlog. Met een inleiding van hoofdredacteur Philippe Remarque, verre familie van Erich Maria Remarque van wiens boek 'Im Westen nichts Neues' - 'Van het westelijke front geen nieuws' - de titel haast spreekwoordelijk werd.
* Bert Wagendorp over de Grote Verhalenmachine:
de Groote Oorlog was ook de aanjager van een nieuw soort poëzie en
proza: van de War Poets tot Im Westen nichts Neues. Een essay.
* Reeks dagboekfragmenten uit 14-18
* Overzicht van toeristische reisgidsen WO I.
* Erwin Mortier, Meer dan een mannenzaak. Over de vrouw in WO I.
* Paul Scheffer, Alles doet mee aan de werkelijkheid"De
geschiedenis van de 20ste eeuw wortelt in een drama waarvan Nederland
afzijdig bleef. Juist daarom is de herdenking ervan voor ons zo
wezenlijk".
.
* Stefan Hertmans, interview n.a.v. Oorlog en Terpentijn. "Stefan Hertmans gaf de Groote Oorlog een stem en een gezicht: die van zijn opa."
"Toen
ik begon, dacht ik: wie zit hier nog op te wachten? Maar al snel wist
ik: hier zitten veel mensen op te wachten. Dit verhaal van de Vlaamse
frontsoldaat was nog niet opgeschreven."
Vrijdag 3 januari
* Robert Walser, De vrouw op het balkon en andere prozastukjes.
In SdL. Het jaar begint alvast goed. Met een eerste 5-sterrenboek. Van Walser zijn eerder al vertalingen in het Nederlands verschenen, o.m. van Jeroen Brouwers, maar telkens zonder veel succes. De kleine uitgeverij Parrésia waagt zich nu aan een nieuwe poging om Walser uit de vergetelheid te redden in ons taalgebied. Het gaat om een klein deel van Walsers kort proza. De Duitstalige Zwitserse schrijver schreef meer dan duizend zulke kleine prozastukjes. Het gaat niet om kortverhalen, geen cursiefjes, geen columns, gewoon kort proza zonder meer. "Walsers stukjes verkruimelen terwijl je ze leest", schrijft Hans Cottyn in SdL.
"AKO-prijswinnares Marente de Moor schreef een roman over de uitvinders aan het einde van de negentiende eeuw. Knettergek voor hun tijd, visionair in onze ogen", zegt Maria Vlaar in SdL.
In een naastliggend interview zegt de Moor: "Ik neem afstand van de consensus dat kunst een democratische onderneming zou zijn."
* Philippe Claudel. In de reeks Beroepsgeheim.
"Het is me duidelijk geworden dat ik de plek waar ik geboren ben en waar ik tot op de dag van vandaag woon, nodig heb om te kunnen schrijven. Ik moet mijn eigen historie kunnen opsnuiven..."
* Franca Treur, De Woongroep.
Interview en recensie in NRC Handelsblad Boeken.
Naar het boek is lang uitgekeken. Na het succes van haar debuut Dorsvloer voor confetti was het wachten op de bevestiging van dat succes.Het nieuwe boek handelt 'over een jonge vrouw, Eleonoor, die in Amsterdam in een activitistische woongroep gaat leven.'
In het interview legt Franca Treur uit hoe Eleonoor in die woongroep in een Amsterdams huis belandt.
"Ze wordt meer gedreven door onvrede dan door idealisme (...). Eleonoor is ook in andere opzichten kind van deze tijd. Ze werkt als freelancer, wat betekent dat ze voor de belastingdienst drie verschillende opdrachtgevers moet hebben. Dus is er niet één bedrijf waarmee ze zich kan identificeren. Ze hoort nergens bij. Dat geldt voor veel mensen. Er is geen bezield verband meer. Vandaar dat mensen zich zo richten op familie. Voor wat vroeger de kerk deed, is eigenlijk niets in de plaats gekomen. Ik denk dat mensen dat missen."
 |
| Het huis waar het boek zich afspeelt in A'dam |
Een gesprek met Franca Treur en Maartje Wortel op: http://nos.nl/video/594028-het-oog-sint-elisabeth-gesticht-duikt-op-in-twee-boeken.html
* Linn Ullmann, Dierbaar.
Het lijkt een whodunnit, maar het boek is veel meer dan dat, dankzij het vakmanschap en ontroerende beschrijvingen van het kindermeisje. Het doet bijna pijn om over haar levenslust en haar gruwelijke dood te lezen", meldt NRC Handelsblad Boeken.
* Geert Van Istendael, Arm Brussel. Eric Min, De eeuw van Brussel.
Bespreking van beide boeken door NRC Handelsblad-hoofdredacteur Peter Vandermeersch.
"Nee, Vlamingen en Hollanders die het in Brussel in slecht Frans proberen, zijn niet meer bij de tijd. Ze hebben geen enkel excuus. Krijg je te maken met de zeldzame (Nederlands onkundige) scherpslijper die nog niet begrepen heeft dat zijn stal veeltalig is of sterft, dan glimlach je eens meewarig. Een grote vriendelijkheid, ja zelfs achting voor het Nederlands waart door de Brusselse straten. Wees gewaarschuwd. Spreek er geen verhaspeld Frans, maar Nederlands.
Reacties
Een reactie posten